De afgelopen week heb ik de laatste hand gelegd aan de racekap. Aan de vorm heb ik niet heel veel meer veranderd ivm de beperkte tijd en omdat ik bang was om de symmetrie te verliezen. Voor mijn nog te bouwen velomobiel besteed ik natuurlijk veel meer tijd in het verfijnen van de vorm.
Hieronder volgen nog wat bouwfoto’s met een korte beschrijving.
Toen ik tevreden was met de vorm van de kap heb ik, nadat er een laag peelply over het schuim geplakt was, hem bekleed met 3 lagen 163g keper glasweefsel en 2 lagen 300g biaxiaal glaslegsel. Deze lagen heb ik om en om over de kap gelamineerd om te zorgen voor een symmetrische laminaat opbouw. Als laatste laag is er een laag peelply over de kap gegaan om het oppervlak wat strakker te krijgen. Waarom er eerst een laag peelply over het schuim gelegd is wordt vanzelf duidelijk in een van de volgende stappen.
Toen de boel uitgehard was heb ik de bovenste laag peelpy verwijderd en kon het schuren en plamuren beginnen. De zwarte lijnen op de foto zijn van de onderste laag peelply.
Gezien de beperkte tijd die ik nog had(het was inmiddels zaterdag 2 april 15:00 en op zondag 3 april wilde ik racen in Amsterdam) heb ik geplamuurd totdat de kap strak en strokend was. Het plamuren van de laatste oneffenheden komt laten wel.
Toen kwam het leuke gedeelte, het verwijderen van het schuim. Het schuim lost op door aceton, dus na wat gaatjes in het schuim geprikt te heb ik er een paar flinke scheuten aceton opgegoten. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik niet heel handig bezig was. Waarom zou ik het hele blok oplossen als het oplossen van de randjes voldoende is? Dus ik ben maar snel van tactiek veranderd. Nog steeds ging het niet heel snel, maar na een uur worstelen had ik dan toch het grootste gedeelte van het schuim eruit.
Zoals te zien op de foto blijft er nog een hoop groene smurrie over in de kap. Dit is de reden waarom ik eerst een laag peelply over het schuim gelamineerd had. Anders had ik nog zeker een uur bezig geweest op de boel een beetje schoon te krijgen.
Na het verwijderen van het peelply blijft er een schone kap over.
Toen heb ik de fiets maar even van zolder gehaald om te kijken of het allemaal we paste zoals ik in gedachten had. Gelukkig bleek dit het geval te zijn en kon ik verder met het aftekenen en uitzagen van het vizier.
En dit is het resultaat tot nu toe. Er moet nog wat geplamuurd en schuurt worden en dan kan hij samen met de de rest van de fiets in de uiteindelijke kleur gespoten worden.
De eerste indruk van het rijden met de kap is dat mijn topsnelheid op een vlakke weg aanzienlijk verhoogd is! Ik heb het nog niet goed kunnen testen, maar tijdens de eerste rit op zaterdag avond vlak voor het donker reed ik relatief gemakkelijk naar de 58kmh/, maar toen trilde de de hele kap van het instap gat los en lag het geheel los op mijn schouders. Gelukkig kon ik de boel zonder brokken tot stilstand brengen en ben ik, nadat ik alles weer goed had gelegd, rustig naar huis geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten